Gek genoeg ben ik op een of andere manier bij diesel uitgekomen als mijn favoriete locomotieven en DMU (diesel multiple unit). Misschien omdat ze uit een tijd komen waar ik ook ongeveer van ben: jaren 50.
De Britse stoom locs behoren tot de mooiste ter wereld, maar helaas rijden de modellen bar slecht op mijn baan. Ze komen al helemaal een heling niet op, rammelen over wissels scharen lelijk uit. Kortom, ik vind het geen gezicht. Je mist ook geluid en stoomwolken.
Vond wel ‘Frogsnot’. Een goedje dat je op de wielen smeert en een soort antislip bandje vormt. Maar dat moet wel gelijkmatig gebeuren wat niet altijd goed lukt. En je vermindert het aantal wielen dat stroom afneemt, soms teveel en dan stottert hij her en der. Nee, da’s niks. Hoe doen al die model stoom rijdende Britten dat?!
Bij diesel zie ik kracht, uitstraling, geluid, vermogen. Ik vind ze gewoon schitterend. Denk aan class 37, 47 en 55 en aan de eerste DMU’s zoals de Derby Lightweight. Prachtig gewoon.
Er zal wellicht ook iets elektrisch rijden, maar dan vooral 3e rail materieel wat ik ook erg mooi vind. Als het al een stroomafnemer voor bovenleiding heeft, blijft die naar beneden, want de hele baan heeft zeer krappen onderdoorgangen her en der.
Ik kijk ook naar moderner, dus recenter materieel waar veel moois bij zit. Verrassend. Had van tevoren nooit gedacht hierop uit te komen. Stoom in het echt blijft geweldig, maar als model voorlopig nee.